درباره‌ی این اثر، به قلم هومن دهلوی می‌خوانیم:«آثار موجود در این مجموعه را به‌طور پراکنده بین سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۹ -از زمانی که اولین درس‌های آهنگسازی را ابتدا در نزد پدرم، حسین دهلوی، و کمی بعد نزد احمد پژمان، استادان گرانمایه‌ام می‌آموختم- نگاشته‌ام. بخش‌های اول و دوم این مجموعه که به مرور از قطعات ساده‌تر به پیچیده‌تر می‌رسند، شاید در ابتدا بیشتر تحت تاثیر مجموعه‌ی آثار آلبوم موسیقی برای جوانان شومان شکل گرفتند که هر کدام از این قطعات حداقل یک موضوع تکنیکی را در دل خود گنجانده و در قالب فرمی مشخص درآمده‌اند. اما پرداختن به ملودی‌های ساده و روان و معرفی فرم‌های متداول در موسیقی چون: A-B و A-B-A، پرلودهای تک‌بخشی و چند بخشی، واریاسیون بر روی تم، والس، سونات کلاسیک و فرم‌های آزادتر، از یک سو، و از دیگر سو پرداختن به موارد هارمونیک که اغلب شامل آکوردها و فواصل نامطبوع (دیسونانس) هستند و در مواردی با فضای مینیمالیستی و گاه امپرسیونیستی در هم آمیخته می‌شوند، بخشی از هدف اصلی جمع‌آوری این مجموعه برای چاپ بوده است.»